Aşık Veysel Şatıroğlu

Âşık Veysel asıl adı: Veysel Şatıroğlu d. 25 Ekim 1894, Şarkışla, Sivas - ö. 21 Mart 1973), Türk halk ozanı.
Sivas
ili Şarkışla ilçesinin Sivrialan köyünde çiftçi bir ailenin çocuğu
olarak doğan Âşık Veysel, 7 yaşında geçirdiği çiçek hastalığı sonucunda
sol gözünü, bir talihsizlik sonucuyla da sağ gözünü kaybetti.
Babasının, Âşık Veysel'e oyalanması için aldığı sazla önce başka
ozanların türkülerini çalmaya başladı.1933 yılında tanıştığı Ahmet
Kutsi Tecer'in teşvikleriyle kendi sözlerini yazıp söylemeye başladı.
Âşık
geleneğinin son büyük temsilcilerinden olan Âşık Veysel, bir dönem
yurdu dolaşarak Köy Enstitüleri'nde saz hocalığı yaptı. 1970'li
yıllarda Hümeyra, Fikret Kızılok, Esin Afşar gibi bazı müzisyenler Âşık
Veysel'in deyişlerini düzenleyerek yaygınlaşmasını sağladı. Şarkışla'da
her yıl adına şenlikler yapılır.
Eserlerinde Türkçesi yalındır. Dili
ustalıkla kullanır. Yöntemi gösterişsiz ve nerdeyse kusursuzdur. Yaşama
sevinciyle hüzün, iyimserlikle umutsuzluk şiirlerinde iç içeydi. Doğa,
toplumsal olaylar, din ve siyasete ince eleştiriler yönelttiği şiirleri
de var. Şiirleri, Deyişler (1944) , Sazımdan Sesler (1950) , Dostlar
Beni Hatırlasın (1970) isimli kitaplarında toplandı. Ölümünden sonra
Bütün Şiirleri (1984) adıyla eserleri tekrar yayınlandı.
=Türküleri=
Anlatamam Derdimi
Arasam Seni Gül İlen
Atatürk'e Ağıt
Beni Hor Görme
Beş Günlük Dünya
Bir Kökte Uzamış
Birlik Destanı
Çiçekler
Cümle Alem Senindir
Derdimi Dökersem Derin Dereye
Dost Çevirmiş Yüzünü Benden
Dost Yolunda
Dostlar Beni Hatırlasın
Dün Gece Yar Eşiğinde
Dünyaya Gelmemde Maksat
Esti Bahar Yeli
Gel Ey Aşık
Gonca Gülün Kokusuna
Gönül Sana Nasihatim
Gözyaşı Armağan
Güzelliğin On Para Etmez
Kahbe Felek
Kara Toprak
Kızılırmak Seni Seni
Küçük Dünyam
Murat
Ne Ötersin Dertli Dertli
Necip
Sazım
Seherin Vaktinde
Sekizinci Ayın Yirmiikisi
Sen Varsın
Şu Geniş Dünyaya
Uzun İnce Bir Yoldayım
Yaz Gelsin
Yıldız (Sivas Ellerinde)